Een keer per maand wordt op zaterdagochtend het oud papier opgehaald. Hartstikke handig, want ik hoef dan niet te gaan slepen met al die oude zooi. Ware het niet dat ik nogal eens vergeet wanneer ze nu precies langskomen en de stapels papier dus steeds hoger en hoger worden.
Zo ook de afgelopen maanden. De rieten mand die ik tot oud-papier-bak heb gedegradeerd was al behoorlijk vol en de doos waar de nieuwe buitenlamp in had gezeten, stond verdekt opgesteld achter de trap, propvol met krantjes, lege enveloppen en papiertjes. Ook in het halletje lag nog een stapel, voornamelijk huis-aan-huisbladen. God zij dank heb ik momenteel geen abonnement op de krant, anders was de papierberg nóg veel hoger geweest!
En op zaterdagochtend, ongeveer een maand geleden, hoorde ik plots de zware motor van de papierwagen brommen. Te laat dus, want de vrachtwagen was alweer om de hoek verdwenen voordat ik ook maar bij de deur was.
Blijkbaar ben ik niet de enige in de wijk, getuige de grote aankondiging in het wijkblaadje: “Let op: volgende week oud papier!” Een gewaarschuwd mens telt voor twee, nietwaar? Dus vanochtend liep ik met ongekamde haren, nog voordat ik mijn eerste bakje koffie gedronken had, de straat op met een doos vol oud papier. En nóg een.
Ik heb de vrachtwagen dit keer weer niet gehoord. Maar dat maakt niet uit, de oud-papier-mand is weer helemaal leeg. En ik ben supertevreden met mezelf!